Jens Christian Bugge Wesseltoft (1964) is een Noorse jazzmuzikant, pianist, componist en producer. Jarenlang verscheen zijn werk op het iconisch e ECM label maar inmiddels is hij zijn eigen label gestart Jazztime. Hij maakte diverse albums met het gezelschap “New conception of jazz”, verder was hij werkzaam in Jon Eberson’s Jazzpunkensemble, het Crimetime Orch., Nordic, Miki N’Doye Orch. en in duovorm met Sidsel Endresen en talloze anderen. Zijn muziek maakt vaak gebruik van de nodige elektronica, dancebeats en DJ’s , maar met trio Rymden keert hij terug naar het klassieke jazz pianotrio. Hij heeft daarbij zo ongeveer de beste muzikanten gekozen en wel Magnus Ostrom op drums en Dan Berglund op bas, ooit deel uitmakend van het befaamde Esbjorn Svensson Trio (e.s.t.).

Na het voortijdige overlijden van Svensson in 2008 op 44 jarige leeftijd bleven Ostrom en Berglund muziek maken voor het Act label, Ostrom onder zijn eigen naam en Berglund als co-leider van het Tonbruket kwartet. Het heeft 10 jaar geduurd voordat ze weer samen spelen in een pianotrio. Zowel “New Conception of Jazz “ als “e.s.t.” hebben ondanks hun verschillende benadering enorm veel bijgedragen aan de ontwikkeling van de hedendaagse jazzmuziek. Beide groepen waren onderzoekers, ze testten de limieten van de bestaande vormen of probeerden nieuwe te ontdekken. Dat er een samengaan zou komen tussen deze twee giganten van de Europese jazz van de 21ste eeuw is niet verrassend, het lag voor de hand.

Met de oprichting van “Rymden” (ruimte) hebben we te maken met muziek die van nature Scandinavisch is in sfeer en attitude. Dit is muziek gevuld met een ruige dynamiek, superieure speeltechniek en melancholieke atmosfeer. Het creëert filmische en epische geluiden, ontwikkelt drama, spanning en bevrijding en dat alles met minimaal gebruik van elektronica, Bugge wisselt de piano af met de Fender Rhodes en Berglund en Ostrom halen elk mogelijk geluid uit hun instrumenten. Een groot verschil met e.s.t. is de grotere nadruk op de el. piano en rock ritmes bij Rymden. Er is de invloed van Weather Report en de fusiontijd van Miles Davis, Herbie Hancock en Chick Corea. Er is nogal verschil in de composities van de drie muzikanten, Wesseltoft stippelt eigenlijk alleen maar de grote lijnen uit, terwijl Ostrom’s composities heel doorwrocht zijn van karakter, hij verzon bij e.s.t. al vaak de namen van de nummers en ook hier staat hij garant voor een humoristische titel als “The lugubrious youth of Lucky Luke”, een serene ballade met Bugge op de “gewone”piano. Bugge schreef “The celestial dog and the funeral ship” gewijd aan het ruimte hondje Laika, qua titel en geluid komt dit het dichtst bij e.s.t., het zou te vergelijken zijn met hun “From Gagarin’s point of view”.

Een absoluut hoogtepunt vormt het laatste nummer “Homegrown”, een gedragen melodie en zo ontroerend dat het leidt tot kippenvel. Door de onderscheidenheid van de composities is er voldoende afwisseling op dit bijzondere album. “Reflections & Odysseys” maakt de pretenties die de namen van de muzikanten oproepen helemaal waar, hier lijkt weer een nieuwe “supergroep”geboren.

Jan van Leersum